MAĞARADA GİBİ

 

Karanlık ve kimsenin olmadığı bir yer düşünün…  Aklın başında, bilincin açık… Mağaranın açıklığında bir içeri karanlığa, bir de dışarı aydınlığa bakıyorsun….

Sonra da koşarak mağaraya giriyorsun.

Ne yapacağını bilmeyerek…

 

Hiç mağaraya girdiniz mi?

 

Dizleriniz titrer yürürken. Sanki her an bir köşeden bir çıkacak gibi gelir insana. Bir su sesi duyulur uzaktan. Arada bir senin nefesin.  Kalbinin atışını duyarsın… İnsan korkar karanlığından, kokusundan.

 

Hızla çıkmak ister…

 

Burada kaybolursam diye zihninde sesler duyar olur. Yakınında biri varsa ona yanaşır. Ama sesin çıkmaz, çıkamaz.  Gülemezsin pek. Rahat rahat yürüyemezsin. Ayağın kayacak diye korkarsın.

 

Ama onlar….

Sığınmak için…

 

Mağarayı seçen olmuşlar. Güvende hissettikleri yer büyük bir mağara olmuş. Senin, benim, bizim korktuğumuz, onların güvenli alanı olmuş. Sanki ana rahmi gibi. Kayboldukları değil, uyudukları bir yer olmuş.

 

Niye mağaradakilerin öyküsü anlatılır ki bugüne?

 

Sonra bir adam tek başına, uçurumun kenarında bir mağarada günlerini gecelerini neden geçirir ki? Ve nasıl bir mağaraya kul olarak girip; kulu ve elçisi olarak çıkabilir?

 

Mağarada olmak ne demek gerçekten? Dünyanın onca nimetine rağmen, gidilebilecek güneşli, ağaçlı güzellik dolu yerlere rağmen neden bir mağara tercih eder ki RABBimiz?

 

Neden mağara anlatılır ki bugünün insanına?

Mağara tercihlerin sonucu. Bir yolculuğun sonunda ve yepyeni, bambaşka bir başlangıç yeri…

Şahit olan RABBimizin insanı yönlendirdiği yer… Onlar mağarayı haketmişler .

 

Ceza olarak değil, başkalaşmak için… Durmak, korunmak ve en önemlisi sakınmak için…

 

Bugünün insanın mağarası nerde peki?

RABBimiz israf etmez. Günümüz gelmedi de o yüzden mi mağaramız olmadı? Hak edemedik mi?

 

Mağaradakiler girerken korku ile güveni aynı anda hissedendiler. Yüzlerinde endişe, arkaya bakışlarında tedirginlik vardı. Ne yapacaklarını bilememenin kaygısı. Kapleri çırpınıyordu belki. Ama RABleri onlarla beraberdi.  Kalplerine bir sekine indirdi.

 

Bugünün insanının kaygısı insan olmaya layık, RABBine layık olmak ise, o halde kendi mağarasını kendi dizayn etmek onun sınavı olabilir mi?

 

Sakınmada Ustalaşmak mağarayı hakedenlerden olmanın çıraklığı olabilir mi?