Elif, gün boyu yoğun çalıştığı işinden yorgun argın eve dönerken kafasında hep aynı düşünceler vardı: “Daha çok çalışmalıyım, her fırsata evet demeliyim, ancak o zaman başarılı olabilirim.” Ama son haftalarda kendini sürekli yorgun ve dağılmış hissediyordu. Ne kadar çabalasa da işler istediği gibi ilerlemiyordu. Masasına oturdu, bilgisayar ekranına baktı, ancak yapılacaklar listesi uzayıp gidiyordu. Bir an durup düşündü: “Acaba yanlış mı yapıyorum? Her şeyin üstesinden gelmeye çalışmak mı beni yoruyor?”
Ertesi sabah, kahvesini alıp balkona çıktığında, yaşlı komşusu Cemil Bey’i bahçede çalışırken gördü. Cemil Bey, yıllardır tanıdığı sakin ve disiplinli biriydi; bahçesindeki işler her zaman düzenli ve yerli yerindeydi. Elif dayanamadı ve sordu:
“Cemil Bey, sizin işlerinizde nasıl oluyor da her şey bu kadar düzenli ve etkili ilerliyor? Ve siz nasıl hiç stres olmuyorsunuz?” Cemil Bey gülümsedi, ellerini toprağa sürerek cevap verdi: “Elif, her şey disiplin ve doğru seçimle ilgilidir. Çabayı rastgele harcamak yerine, neye odaklanacağını ve hangi adımı atacağını bilmek gerekir. İşte gerçek ilerleme budur. Çok çalışmak yetmez; strateji ve sabır şarttır.”
Elif, o gün eve döner dönmez işlerini küçük, yönetilebilir adımlara böldü. Önceliklerini belirledi ve gerçekten önemli olan işleri seçti. İlk başta zor gelse de kısa süre içinde fark etti; işler daha hızlı ilerliyor, enerjisi yükseliyor ve motivasyonu artıyordu. Küçük adımların büyük fark oluşturabileceğini görmek, onu hem şaşırtmış hem de rahatlatmıştı.
Ertesi hafta, sabahları spor yapmak için erken kalkmayı hedefledi. Başlangıçta yataktan çıkmak çok zor görünüyordu. O an Cemil Bey’in sözlerini hatırladı: “Küçük ama düzenli adımlar, uzun vadede büyük fark oluşturur.” Spor ayakkabılarını gece yatmadan kapının önüne koydu ve sabah kalktığında, otomatik olarak hareket etti.
İrade tek başına değil, sistem ve düzenle birleştiğinde başarı getiriyordu. Bu küçük ama disiplinli adım, Elif’in motivasyonunu ve özsaygısını artırdı.
Elif iş ve sosyal hayatında da aynı yöntemi uygulamaya başladı. Her davete veya projeye “evet” demek yerine, yalnızca kendisine değer katacak olanları seçerek ilerliyordu. Arkadaşları bazen şaşırsa da Elif daha özgür, odaklanmış ve verimli hissediyordu. Artık enerjisini doğru kullanmayı, zamanını ve dikkatini verimli harcamayı öğrenmişti. Disiplin ve doğru seçimler, onu yorgunluktan ve dağınıklıktan kurtarmıştı.
Bir gün, ofiste büyük bir proje üzerinde çalışırken her şeyi en iyi şekilde yapmaya çalıştı. Ama bu sefer farklı bir yaklaşım denedi; işlerini parçalara ayırdı, önceliklerini belirledi ve düzenli, disiplinli adımlarla ilerledi. Sonuç şaşırtıcıydı; proje hem zamanında hem de başarılı bir şekilde tamamlandı. Çaba ve disiplin birleştiğinde, başarı kaçınılmaz oluyordu.
Haftalar geçtikçe Elif, hayatının ritmini değiştirdiğini fark etti. Artık rastgele çabalamıyor, her adımı planlı ve disiplinli atıyordu. Enerjisini doğru yönetiyor, doğru seçimler yapıyor ve çaba harcamanın değerini biliyordu. Her küçük zafer, ona bir sonraki adım için güven veriyor, motivasyonunu besliyordu.
Elif, bir akşam balkonda Cemil Bey’e bakarken düşündü: “Hayatta ilerlemenin yolu, sadece çok çalışmak değil; doğru seçimler yapmak, disiplinli adımlar atmak ve çabayı bilinçli kullanmaktır.” O an anladı ki, bildiğini sandığı her şeyi unutmak, yeni bir anlayış ve gerçek bir güç kazanmanın başlangıcıydı. Artık hem güçlü hem özgürdü; hayatı, bilinçli çaba ve doğru seçimlerle ilerliyordu.
İnsanoğlu bu hayatta sürekli ister. Aslında istemesi de güzel bir şeydir. Çünkü istemese yaşaması için gerekli olan beslenme ve barınma gibi temel ihtiyaçlarına ulaşamaz. Peki o zaman insanın istekleri nerede kendisi için problem olmaya başlıyor?
İsteklerini yönetemediği yerde insan problem yaşamaya başlıyor. Tıpkı Elif gibi...
Ancak istekleri yönetmenin başka bir yolu da onları küçük parçalara bölmektir. Bunun sonucunda insan büyük isteklerine ulaşabilir. Ve böylece bütün tuşlara değil, doğru tuşa basarak hayatta kazananlardan olabilir.
Peki doğru tuş nasıl bulunur?
&
0 Yorumlar